Phnom-Penh, Ho Chi Minh City, Mui Ne, Nha Trang

11-01
Vandaag stond de 7uur durende busreis van Siem Reap naar Phnom-Penh gepland. We hadden hier beide niet zoveel zin in omdat we de avond ervoor hadden bedacht dat het verstandig was om een malerone tablet (malaria) met enkel een biertje en wat chipjes in te nemen. Het resultaat: rommelende buikjes. De busrit ging prima maar werd pas pas echt interessant toen de mevrouw naast Richard zich tegoed deed aan een grote zak lekkere verse torren in verschillende kleuren. Ze genoot hier zichtbaar van en pullekte met haar vingers de restjes vleugels uit haar mond en deponeerde deze zonder enige schaamte in het gangpad. Tot groot genoegen van mij heeft Richard de rest van de tocht naar buiten of de binnenkant van zijn ogen gekeken. Ik ben gewend dat mijn moeder her en der een crouton in de salade vervangt door een knapperige sprinkhaan, maar deze 'smekkies in alle smaken' gingen zelfs mij te ver!
De rest van de reis heb ik naar het heerlijke album Graceland van Paul Simon geluisterd. Wat in mijn opinie een pleonasme is want Paul Simon is per definitie heerlijk!!

12-01
Vlak voor vertrek heeft Lex mij nog even een spoed cursus geschiedenis gegeven over de oorlog in Cambodja. Niets van deze woorden waren gelogen, wat een heftige geschiedenis heeft Cambodja en wat heeft dit een enorme stempel op het land gedrukt wat nog steeds merkbaar is. Rondom de killing fields van Phnom-Penh hebben zich afschuwelijke taferelen afgespeeld: vermoedelijk 1/4 van de totale bevolking van Cambodja is vermoord met als moordwapen geen kogels (want dat was te duur) maar wel schoppen, hakbijl en zelfs stukken van een palmboom waar je iemands keel mee kon doorsnijden of iemands schedel mee kon inslaan. Iedereen die niet binnen het zelf verzonnen maatschappij model (agrarische en niet-kapitalistische samenleving) paste werden vermoord; vele mannen en vrouwen maar ook baby'tjes werden bij de beentjes gepakt en met hun hoofdjes tegen de boom dood geslagen. Om kippenvel van te krijgen! Het tegenstrijdige is dat er op de killing fields erg veel flora en fauna te vinden is, terwijl her en der nog botstukken en kledingstukken uit te grond steken.

Om even bij te komen, zijn we perongeluk terrecht gekomen op een wel heel vreemde, duistere shootingsrange. Na de 'menukaart' bekeken te hebben (en ik Richard in bedwang heb weten te houden om niet met een bazooka in de bergen te schieten) hebben we besloten om een paar kogels van de AK-47 af te vuren (geheel zonder identificatie of handtekening, USdollars op tafel neerleggen was voldoende) . Voor Richard was dit natuurlijk appeltje eitje, met militaire precisie schoot hij alles in de roos! Ik kreeg een extra standaardje en met wat hulp voor de terugslag schoot ik ook... Ehh.. Bijna.. Alles in de roos! Super gave ervaring!

Halverwege de middag hebben we de gevangenis bezocht waar de mensen voordat ze geëxecuteerd werden eerst werden vastgehouden. Voor de mensen die mij (en misschien ook Richard) wat beter kennen. Weten dat mijn spanningsboog eruit ziet als een parabool, en dus mijn concentratie na deze heftige dag snel weg zakte. We hebben de gevangenissen bekeken en daarna al vrij snel voor gezien gehouden.

We hadden 's avonds een leuk uitziend eettentje gevonden, het eten smaakte heerlijk. Todat we doorkregen dat er om ons heen letterlijk alleen maar oude mannen met aziatische prostituees aan tafel zaten. Ook dat is blijkbaar Phnom-Phenh, bah!

15-01
Eigenlijk konden we niet wachten om zo snel mogelijk naar Vietnam te gaan (ons visum ging pas in vanaf 15-01). Na 8 uur in de bus te hebben gezeten kwamen we aan in de metropool: Ho Chi Minh City. Onze monden vielen open: wat een mooie gebouwen, een schone stad en wat een hoop motoren. Stel je het verkeer voor in Parijs met spits en vereenvoudig dat met 5. Bizar! Misschien naief maar wij dachten dat alleen de naam van ons hostel wel voldoende zou zijn voor de taxichaffeur. Echter troffen we dit keer geen vriendelijke taxi-chaffeur en desondanks de oplettendheid van ons, heeft hij ons op exact dezelfde plek afgezet als dat hij ons heeft opgepikt, maar wel met 16USD extra in zijn portemenee. Na 20 minuten lopen met bepakking hadden we toch eindelijk ons bedje gevonden, en wat lag die lekker na zo'n lange reis dag!

17-01
De reis ging door naar het oosten van Vietnam; Mui Ne. Wij vonden dat we wel wat luxe verdiend hadden dus hebben wij een heerlijk resort geboekt. We waren zo blij als een kind dat we de zee weer zagen en hebben ons daar dan ook vol overgave ingestort. 'S avonds hebben we bij een lokaal vis restaurant gegeten: kreeft! Niet op de manier zoals wij het kennen maar gebakken op de barbeque.

18-01
Vandaag hadden we een motor gehuurd. Ik ben niet gewend een scooter te rijden en een motor rijden in Nederland zonder rijbewijs is natuurlijk al helemaal uit den bozen. In Vietnam doen ze echter helemaal nergens moeilijk over en zonder indentificatie of papierwerk kan je voor 100.000 dong (4 euro) de hele dag een motor huren. Best wel spannend hoor, maar gelukkig was de stad redelijk rustig (vergelijkbaar met het verkeer in Leiden) en voelde ik me al vrij snel vertrouwd met het redelijk afgetrapte race-monster. Met de verkeersregels konden we daarentegen (jaja ook Richard) wel wat oefening gebruiken. We kwamen er al snel tegen dat toeteren meerdere dingen kan betekenen; 1. ik heb jeuk aan mijn neus, 2: kijk! twee blanken op een motor, 3: ik haal je in!. Verder zijn alle 'accesoires' overbodig op de motor: je spiegels gebruik je niet, de bezine meter staat altijd op empty en je kijkt al helemaal niet in je dode hoek. Het leuke aan deze lichtelijk chaotische regels is dat helemaal niet boos wordt, iedereen lacht je gewoon vrolijk toe!

20-01/21-01
Op 6 uurtjes rijden van Mui Ne ligt Nha Trang. Dit plaatsje was eigenlijk als korte tussenstop bedoeld, maar heeft ons uiteindelijk positief verrast! We hebben hier een dag gespendeerd in een groot waterpark en 's avonds hebben we spelletjes gedaan in de game hall en genoten van de attracties.

22-01
Nha Trang schijnt bekend te zijn door het mooie onderwater leven. We hadden in de lonely planet (reisgids) al gelezen dat het niet de moeite waard was om hier te duiken, dus hadden we besloten het rif te trotseren met snorkels en flippers. Niets was gelogen; het koraal was echt mooi en we hebben veel mooie kleurige vissen gezien (en helaas ook kwallen....). Uiteraard hebben we de dag afgesloten met een aantal sprongen vanaf het dek van de boot!

23-01
Voor nu gaat de reis door naar het noorden van Vietnam, vanavond gaan we met de nachttrein naar Da nang, wat ongeveer 12 uur in beslag neemt. We gaan het meemaken!

Doei Doei!

Richard en Lisa